درباره پروین اعتصامی
رخشندهٔ اعتصامی معروف به پروین اعتصامی (متولد شده ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ در تبریز – درگذشتهٔ ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ درتهران) شاعر ایرانی میباشد. که به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» از او یاد میشود. پروین اعتصامی از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش یاد گرفت. و از زمان کودکی زیر نظر پدرش و استادانی همچون دهخدا و ملکالشعراء بهار سرودن شعر را آغاز نمود.
پدر پروین اعتصامی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان عصر خود بود. که در شکلگیری زندگی هنری پروین و کشف استعدادها، و ذوق و گرایش وی به سرودن شعر نقش بسیار مهمی داشت.
پروین اعتصامی در ۲۸ سالگی ازدواج کرد، اما به علت اختلاف فکری با همسرش، بعد از مدتی از وی جدا شد. پروین پس از جدایی، برای زمانی در کتابخانهٔ دانشسرای عالی تهران به شغل کتابداری کار کرد.
پروین اعتصامی قبل از چاپ دومین نوبت از دیوان اشعارش، به علت بیماری حصبه در ۳۵ سالگی در تهران درگذشت. و در حرم فاطمه معصومه، در آرامگاه خانوادگیاش، به خاک سپرده شد. تولد پروین اعتصامی (۲۵ اسفندماه)، به عنوان «روز بزرگداشت پروین اعتصامی» نامگذاری شده است.
تنها اثر چاپ و منتشر شده از پروین اعتصامی، دیوان اشعار وی میباشد، که شامل ۶۰۶ شعر از جمله اشعاری در قالبهای مثنوی، قطعه و قصیده میباشد. پروین بیشتر به علت استفاده از سبک شعریِ مناظره در شعرهایش، معروف میباشد.
شعرهای پروین پیش از چاپ به شکل مجموعه و کتاب، در مجلهٔ بهار و منتخبات آثار از محسن هشترودی و امثال و حکم از دهخدا، چاپ میشدند. موفقیت اولین چاپ دیوان اشعار پروین باعث پیدایش زمینه برای چاپهای بعدی شعرهای وی شد.
پروین اعتصامی از پیروان «جریان تلفیقی» بود. مضامین و معانی اشعار پروین، توصیفکنندهٔ دلبستگی عمیق او به پدر، استعداد و شوق فراوان وی به یادگیری دانش، روحیهٔ ظلمستیزی و مخالفت با ستم و ستمگران و حمایت و ابراز همدلی و همدردی با محرومان و ستمدیدگان میباشد.
اشعار پروین بیشتر از حوادث و اتفاقات شخصی و اجتماعی خالی میباشند. در بین اشعار وی، شعری وجود ندارد که با کمک آن بشود به طور مستقیم شخص شاعر را شناخت. شعر پروین اعتصامی از نظر طرز بیان مفاهیم و معانی، بیشتر به شکل «مناظره» و «سؤال و جواب» میباشد.
در دیوان وی بیشتر از هفتاد نمونه مناظره آمده است. که او را از این لحاظ در بین شاعران فارسی برجسته ساخته است. این مناظرهها نه تنها بین انسانها و جانوران و گیاهان، بلکه میان انواع اشیاء – از جمله سوزن و نخ – نیز رخ میدهد. پروین در بیان هدف های خود از هنرهای «شخصیتبخشی» و «تخیل» و «تمثیل»، با شیوایی کمنظیری استفادهٔ خیلی زیاد کرده است.
منبع : ویکی پدیا