آمارها نشان دهنده آن است که ناخن جویدن در نوجوانان به علت افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز بوده و این باعث یکسری مشکلات در زندگی فردی و همراه با احساس بی ثباتی مرتبط میباشد.
علت ناخن جویدن کودکان چیست
بر پایه راهنمای تشخیص و آمار اختلالات روانی، توضیح داده شده است که ناخن جویدن در مجموعه اختلالات وسواسی-اجباری دسته بندی میشود و با آن مرتبط میباشد. بر طبق طبقه بندی_بین المللی بیماری ها میتوان گفت که ناخن جویدن که همراه با “دیگر اختلالات رفتاری و احساسی میباشد؛ و طبقه بندی میشود. و شروع آن به طور معمول در دوران کودکی و نوجوانی پیش میاید، مانند مکیدن انگشت شست، و انگشت در بینی کردن.
علت ناخن جویدن کودکان
ناخن جویدن یک عادت نامناسب میباشد و دلیل دقیق آن قابل بحث میباشد. یکی از علت های ناخن جویدن میتواند ریشه در فاکتورهای فامیلی داشته باشد، به طور دقیق یعنی تقلید از رفتار ناخن جویدن از سایر اعضای خانواده، و اینکه ریشه های ژنتیکی تاثیر دارد یا نه هنوز مشخص نیست. عوامل روان شناختی اصلی که با این رفتار مرتبط میباشد از جمله: استرس، نگرانی، اضطراب و خلق و خوی غیر متمرکز میباشد. در واقع میتوان گفت عادت ناخن جویدن در کودکان یک مکانیزمی میباشد؛ برای مقابله با شرایط استرس زا و از جهت دیگر هم عدم فعالیت مناسب (فعالیت کم ، خستگی) ، گرسنگی و یا پایین بودن اعتماد به نفس ممکن میباشد باعث ناخن جویدن در کودکان بشود.
بیشتر تصور میشود که ناخن جویدن در کودکان یک رفتار خودکار، خودآگاه و غیرعادی میباشد. محققان معتقد میباشند که در برخی کودکان عادت ناخن جویدن با اختلالات روانپزشکی همراه میباشد. و ناخن جویدن حداقل یک اختلال مرتبط با روانپزشکی است که در بیش از دو سوم کودکانی که به کلینیک روانپزشکی مراجعه میکنند وجود دارد. نکته جالب توجه اینجاست که بیشتر از نیمی از والدین این کودکان، حداقل یک بیماری روانپزشکی از قبل داشته اند، به خصوص اختلال افسردگی.
عوارض ناخن خوردن
در بیشتر موارد، عوارض ناخن جویدن بیشتر به شکل نامناسب شدن فرم ظاهری انگشتان میباشد، با این وجود، در بعضی موارد شدت ناخن جویدن، میتواند بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر بگذارد. همانطور که از قبل توضیح دادیم به صورت اجتماعی ناخن جویدن یک عادت ناخوشایندی میباشد؛ که میتواند باعث تحقیر، سرکوب های احساسی و آسیب های اجتماعی بشود. به علاوه بر اثرات روحی روانی و سلامتی، ناخن جویدن به صورت کلی از نظر دیگران نوعی رفتار ناخوشایند شناخته میشود.
از جهت دیگر بعضی از افراد، به جویدن ناخن کفایت نمیکنند و ناخن خود را قورت میدهند و میخورند. این عمل میتواند پیامد های بد بسیاری برای فرد داشته باشد. در حقیقت، ناخن خوردن میتواند باعث کوتاه شدن پایه ناخن و یا حتی درد های شدید معده و یا خونریزی معده بشود. تازه علاوه بر این، ناخن خوردن میتواند باعث پارونیشیا، عفونت های باکتریایی ثانویه و ویروس هرپس سیمپلکس از ضایعات تبخال دهانی هم بشود.
از دیگر اثرات فیزیکی ناخن خوردن مربوط به دهان و دستگاه گوارش میباشد. بثورات پوستی، ناراحتی سیستم گوارش، مشکلات دندان و ترک های کوچک در ناخن ها از عوارض این عادت نامناسب میباشد. و همچنین ناخن جویدن ممکن است باعث آبسه شده و به لثه آسیب برساند. از دیگر عوارض ناخن جویدن این میباشد که امکان دارد که عفونت ها و باکتری ها را از راه ناخن به دهان و در نتیجه بدن منتقل کند. ناخن خوردن، همچنین میتواند به اختلالات تمپورومندیبولار منجر بشود. این عادت نادرست میتواند خطر ابتلا به عفونت پوسیدگی گوارشی را هم در دستگاه گوارش افزایش بدهد .این اختلال بیشتر در کودکان قابل مشاهده است.
راهکارهایی برای درمان ناخن جویدن کودک
به صورت کلی، ناخن جویدن یک وضعیت حاد و نگران کننده نمیباشد ولی این عادت در بیشتر مواقع و به مرور زمان از بین رفته و خود به خود حل میشود؛ در نتیجه امکان دارد که در موارد خفیف، درمان خاصی لازم نباشد چرا که در موارد خفیف، ناخن جویدن میتواند منجر به عواقب جسمی یا اجتماعی مهمی نشود. هدف ازروش های درمانی، مدیریت مواردی برای از بین بردن استرس کودک و ارائه پشتیبانی، انگیزه و کمک به نگرانی های کودک است. کلید موفقیت این است که کودک یا نوجوان انگیزه لازم برای ترک این عادت را داشته باشد. در درمان غیر دارویی به طور معمول مداخلات رفتاری در وسوسه ناخن جویدن در نظر گرفته میشود. با این وجود، تغییر عادت، زیربنای درمان رفتاری میباشد و اجزای اصلی تغییر عادت عبارتند از آموزش، آگاهی، آرام سازی، پاسخ رقابتی و جایگزینی.
چگونه ناخن جویدن کودکان را ترک دهیم
روش های معمول دیگر هم شامل استفاده از ماده بد طعم به روی ناخن، یا یادآوری کودکان برای متوقف کردن ناخن جویدن میباشد که امکان دارد موثر واقع شود؛ اما این روش احتمال دارد که اضطراب کودک را افزایش بدهد. مشغول کردن کودک و یا تشویق آن ها به انجام کارهای دستی مثل نواختن موسیقی، تمرین و فعالیت های ورزشی یا استفاده از توپ های کوچک مخصوص هم میتواند موثر باشد.
